Reprezentanci z Krajowej Rady Izb Rolniczych, Węgierskiej Izby Rolniczej, Słowackiej Izby Rolnictwa i Żywności, Izby Rolniczej Republiki Czeskiej, Narodowego Zrzeszenia Producentów Zbóż w Bułgarii, Chorwackiej Izby Rolniczej, Litewskiej Izby Rolniczej, Estońskiej Izby Rolnictwa i Handlu, Izby Rolnictwa i Leśnictwa Słowenii uczestniczyli we wspólnym spotkaniu online w dniu 20 kwietnia 2021 r. Inicjatorem oraz organizatorem posiedzenia był Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych. Gościem obrad był Sekretarz Generalny COPA-COGECA Pekka Pesonen.

Podczas posiedzenia omówiono i uzgodniono następujące kwestie w sprawie prac nad przyszłą Wspólną Polityką Rolną:

1. Przed ostatecznym uzgodnieniem kształtu WPR na lata 2023-2027 niezbędne jest opracowanie i upublicznienie kompleksowej oceny wpływy proponowanej reformy, włącznie z zakładanymi celami Europejskiego Zielonego Ładu, w tym ukierunkowanych na rolnictwo Strategii Od pola do stołu oraz Strategii Bioróżnorodności.
2. W związku z problemami logistycznymi w łańcuchu żywnościowym w wyniku pandemii COVID-19 apelujemy, aby pozostawić do decyzji krajów członkowskich wprowadzenie cappingu, degresywności i płatności redystrybucyjnej w ramach płatności bezpośrednich w filarze 1 Planu Strategicznego WPR.
3. Aby rolnicy nie utracili szansy uzyskania wsparcia w tytułu realizacji zobowiązań w ramach ECO schematów w filarze 1 koniecznym jest wprowadzenie możliwości elastycznego rozliczania rocznych alokacji środków na ten cel w okresach 3 letnich.
4. Umożliwić krajom członkowskim racjonalne podejście do osiągania celów poprzez indywidualne ścieżki dochodzenia do celów Europejskiego Zielonego Ładu, uwzględniających specyficzne uwarunkowania każdego z nich oraz zobiektywizowanie poziomu wyjściowego dla każdego kraju i dla każdego wskaźnika, np. na poziomie 1990 roku. Jednak wskaźniki powinny być ustalone na poziomie UE, np. maksymalna ilość substancji czynnej na 1 ha, czy ilość stosowania azotu na 1 ha.
5. Więcej wymagań środowiskowych dla rolników i producentów żywności będzie oznaczać wyższe koszty produkcji, które w tej chwili nie są poparte odpowiednim wsparciem. Dlatego musimy zmobilizować dodatkowe środki nie tylko z Funduszu Odbudowy, ale ze wszystkich dostępnych źródeł na poziomie europejskim. W przeciwnym razie koszty zostaną poniesione przez konsumentów, ze wszystkimi konsekwencjami społeczno-ekonomicznymi dla nich, zwłaszcza dla konsumenta w krajach o niższych PKB na mieszkańca.