Wspomaganie organizowania się rolników, w tym powstawania grup producenckich oraz późniejszego ich sprawnego funkcjonowania, jest jednym z najważniejszych wyzwań stojących w obecnej sytuacji rynkowej przed samorządem rolniczym oraz administracją rządową odpowiedzialną za sektor rolny. Bez odpowiedniej konsolidacji działań rolników, którzy będą w stanie oferować na rynku, nie tylko polskim, ale również europejskim, dużą partię płodów rolnych wysokiej jakości, ich konkurencyjność w skali całej Unii Europejskiej zawsze będzie stać na niższym poziomie od rolników z krajów „piętnastki”, gdzie omawiane rozwiązania skutecznie funkcjonują od wielu lat.

Jednostkami, które w sposób bezpośredni wpływają na logistykę funkcjonowania rynku, w globalnym tego słowa znaczeniu, są bez wątpienia rolno-spożywcze rynki hurtowe. Ich znaczenie w dostarczaniu produktów rolnych do handlu detalicznego w dużych miastach oraz w promowaniu żywności i wspomaganiu eksportu zaznacza w Polsce tendencję wzrostową, a potwierdzeniem odgrywania przez nie takiej roli są parlamentarne prace nad pierwszą w naszym kraju ustawą regulującą ich funkcjonowanie. Rynki hurtowe mają służyć rolnikowi, aby ten, przy odpowiednim wsparciu ze strony grupy producenckiej i samego zaplecza logistycznego rynku, nie martwił się o zbyt płodów rolnych najwyższej jakości.

Samorząd rolniczy, będący reprezentacją całego środowiska rolniczego powinien mieć wpływ na funkcjonowanie rolno-spożywczych rynków hurtowych zabezpieczając interesy rolników, którzy je sensu stricte tworzą. Mając powyższe na względzie, w imieniu izb rolniczych, Krajowa Rada Izb Rolniczych zwróciła się do Ministra Rolnictwa o rozważenie możliwości przekazania w formie zadania zleconego, zgodnie z artykułem 5 pkt 2 ustawy o izbach rolniczych, nadzoru nad rynkami hurtowymi będącymi spółkami zależnymi od Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Dotychczas zadanie to pozostawało w gestii Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ale mając na względzie kompetencje izb rolniczych, ich rolę w środowisku rolniczym, a z drugiej strony szereg obowiązków nałożonych na ARiMR wynikających z pełnienia funkcji agencji płatniczej środków pomocowych dla rolnictwa z Unii Europejskiej, uważamy, iż przekazanie przez resort tego zadania samym rolnikom tworzącym samorząd rolniczy, wydaje się być rozwiązaniem najefektywniejszym.

Pragniemy bowiem przypomnieć, iż ideą jaka przyświecała docelowemu zarządzaniu rynkami hurtowymi była koncepcja przekazania przez administrację rządową większościowego pakietu akcji producentom oferującym swoje produkty na rynku. Zawirowania polityczne przerwały ten proces, obecnie zaś istnieje szansa, aby izby rolnicze jako reprezentacja rolników miały wpływ na ich funkcjonowanie, co byłoby po części rekompensatą za aktualny stan faktyczny.