- Home
- O NAS
- INFO BRANŻOWE
- WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA
- LEGISLACJA
- MEDIA
- GALERIA
- DO POBRANIA
- KONTAKT
Rada Ministrów przyjęła wczoraj projekt ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz podjęła uchwałę w sprawie udzielenia zgody na dokonanie notyfikacji Komisji Europejskiej projektu zmiany programu pomocowego w zakresie dopłat do składek z tytułu ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich – dokumenty przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.
W dniach 17-19 marca 2017 r. w Kielcach odbyły się XXIII Międzynarodowe Targi Techniki Rolniczej AGROTECH. W 11 halach Targów Kielce na 63 000 metrów kwadratowych zgromadzono ponad 700 firm z 17 krajów świata, najbardziej utytułowane ciągniki, i tysiące maszyn rolniczych. W Targach ze stoiskiem uczestniczyła także Krajowa Rada Izb Rolniczych.
15 marca 2017 r. Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych przekazał uwagi do poselskiego projektu ustawy o Polskim Instytucie Żywności. Zdaniem samorządu rolniczego projekt ustawy o Polskim Instytucie Żywności nie tworzy dobrej i efektywnej alternatywy dla aktualnie istniejącej struktury i zakresów merytorycznych instytutów badawczych nadzorowanych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Proponowane rozwiązanie wydaje się, że nie spowoduje zmniejszenia kosztów działalności, a ze względu na lokalizacje placówek, które tworzyłyby Polski Instytut Żywności (PIŻ) w różnych regionach Polski, może spowodować ich wzrost.
Od 15 marca do 15 maja można składać do ARiMR wnioski o przyznanie płatności obszarowych za 2017 r. Kto nie zdąży tego zrobić w tym terminie będzie mógł dostarczyć swój wniosek do 9 czerwca, ale wówczas należne mu płatności będą pomniejszane o 1% za każdy roboczy dzień opóźnienia.
W związku z dyskusją, która odbyła się 1 marca 2017 r. podczas spotkania Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Środowiska Andrzeja Koniecznego i Podsekretarza Stanu Andrzeja Szweda-Lewandowskiego z przedstawicielami izb rolniczych, Lasów Państwowych i Polskiego Związku Łowieckiego, Zarząd Główny PZŁ wystosował pismo do łowczych okręgowych, w którym przedstawił problemy zgłoszone podczas tego spotkania i wezwał zarządy okręgowe PZŁ do podjęcia działań w celu naprawy zaistniałej sytuacji.
W piśmie wymieniono problemy zgłaszane przez przedstawicieli izb rolniczych w trzech grupach tematycznych:
1)Szkody łowieckie:
- niewłaściwe traktowanie poszkodowanych rolników przez myśliwych,
- brak współpracy z rolnikami i samorządami w zakresie przeciwdziałania szkodom łowieckim,
- brak myśliwych terenowych, którzy mogą doraźnie współdziałać z rolnikami w zakresie przeciwdziałania szkodom powodowanym przez zwierzynę grubą,
- usilne próby wykorzystywania nieznajomości prawa przez poszkodowanych rolników przez niektóre koła łowieckie,
- w wielu zgłaszanych postulatach przez Izby Rolnicze przewija się temat arogancji kół towieckich i ich członków w zakresie zgłaszania i szacowania szkód łowieckich,
- w przypadkach konfliktowych wskazane byłyby mediacje oraz etyczne i godne reprezentowanie Polskiego Związku Łowieckiego.
2)Opiniowanie umów dzierżawy i współpraca Izb Rolniczych z ZO PZŁ:
- Zarządy Okręgowe PZŁ powinny nawiązać współpracę z właściwymi wojewódzkimi i powiatowymi Izbami Rolnym w zakresie opiniowania umów dzierżawy dla kół łowieckich oraz minimalizowaniu konfliktów powstałych na styku koło łowieckie rolnik z uwagi na szkody wyrządzane w plodach i uprawach rolnych przez zwierzynę,
- Zarządy Okręgowe PZŁ powinny współpracować z Izbami Rolnymi w zakresie inwentaryzacji zwierzyny poprzez zapraszanie przedstawicieli tej instytucji do udziału w inwentaryzacji zwierzyny oraz na spotkania z kołami łowieckimi,
- Zarządy Okręgowe PZŁ w związku z obowiązkiem wydawania opinii dla poszczególnych kół łowieckich powinny przekazywać niezbędne informacje dotyczące dzierżawców i obwodów łowieckich na wniosek Izb Rolniczych,
- Zarządy Okręgowe PZŁ powinny w ramach nadzoru sprawował kontrolę nad współpracą kół łowieckich z rolnikami oraz weryfikować udział przedstawicieli kół w spotkaniach z samorządami i rolnikami.
3)Gospodarowanie populacjami zwierzyny:
- brak przejrzystości w zakresie wykonywania inwentaryzacji zwierzyny przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich — brak współpracy z Izbami Rolnymi,
- znaczący i stały wzrost populacji jeleniowatych oraz dzika powoduje szkody łowieckie na poziomie, który niejednokrotnie doprowadza gospodarstwa do upadku,
- wskazane byłoby zmniejszenie liczebności jeleniowatych na terenie woj. zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego,
- populacja dzika na skutek występowania afrykańskiego pomoru świń jest objęta kontrolą, a planowana dalsza redukcja tego gatunku powinna doprowadzić do osiągniecia zagęszczenia na poziomie nieprzekraczającym 0,5 osobnika/1 km2.
Dalej w piśmie PZŁ czytamy:
Najczęściej padającym zarzutem w stosunku do kół łowieckich jest niewywiązywanie się w petni z obowiązków nałożonych na kota w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 8 marca w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych. Kołom łowieckim zarzuca się m.in. nieterminowe podejmowanie szacowania szkód, uchylanie się od odbioru zawiadomienia o wystąpieniu szkody, nieterminowe wypłaty odszkodowań, niewłaściwe oszacowanie wysokości szkody. Podczas spotkania zaznaczono, że dzierżawcy obwodu celowo czekają na błąd rolnika podczas zgłaszania czy oględzin szkody by odszkodowanie nie zostalo wypłacone lub wysokość odszkodowania była zaniżona. Takie niezgodne ze standardami etyki członka Polskiego Związku Łowieckiego zachowanie wpływa na negatywne postrzeganie myśliwego nie tylko przez rolników, ale i przez resztę społeczeństwa. Zarząd Główny PZŁ zwraca się z prośbą o szczególne zwrócenie uwagi na konieczność prowadzenia dobrych praktyk przy likwidacji szkód łowieckich. Przestrzeganie procedur szacowania szkód łowieckich jest obowiązkiem szacującego zawartym w powyższym rozporządzeniu. Naruszanie procedur przy szacowaniu szkód łowieckich przez myśliwych działa na szkodę wizerunku polskiego łowiectwa. Na niewłaściwym postępowaniu jednostek traci nie tylko konkretne koło towieckie, a wszyscy polscy myśliwi;
Krajowa Rada Izb Rolniczych upatruje przyczynę dużych szkód łowieckich oraz wysokich stanów zwierzyny, w braku miejscowych myśliwych w poszczególnych obwodach, którzy mogliby intensyfikować działania zmierzające do wykonania planu łowieckiego zwierzyny grubej oraz podejmować akcje pilnowania upraw rolnych w celu zminimalizowania szkód. W opinii KRIR dobrze widziane byłoby zwiększenie liczby miejscowych myśliwych, znających daną społeczność, którzy mogliby przyczynić się do polepszenia stosunków pomiędzy kołem łowieckim, a rolnikami;
