Unijni producenci mleka chcieli jasnego sygnału od ministrów rolnictwa UE na temat krótko- i długoterminowych planów dla sektora mleczarskiego. Jednak w trakcie posiedzenia ministrów rolnictwa w dniu 16 czerwca 2014 r. nie doszło do porozumienia w tej sprawie. Wzrasta konkurencja na rynku światowym, dlatego też potrzeba silnego sektora by utrzymać pozycję rolników UE. Światowe zapotrzebowanie na produkty mleczne powinno rosnąć w perspektywie średnioterminowej - szacuje się, że będzie wzrastało o 2,3% rocznie do 2020 r.

Rolnicy muszą być w stanie skorzystać z coraz większych możliwości rynkowych. Sektor boryka się jednak z brakiem płynności finansowej, co wpływa na dochody producentów mleka. Aby mogli oni skorzystać z okazji pojawiających się na rynkach, chcieli złagodzić presję pod jaką się znajdują. Pragnęli, aby fundusze zebrane z opłat za przekroczenie kwoty krajowej pozostały do dyspozycji sektora. Trzeba także wprowadzić środki ograniczające obciążenia spoczywające na barkach producentów mleka, którzy za wszelką cenę pragną odzyskać płynność finansową. Brak decyzji ministrów jest bardzo rozczarowujący.  

Ekstremalne wahania cen wpływają na unijnych producentów mleka. Bardzo ważne jest utrzymanie aktualnych narzędzi pomagających w łagodzeniu wahań rynków, jak np. interwencja publiczna.W perspektywie długoterminowej, trzeba będzie omówić zorientowane na rynek sposoby na rozwiązanie problemu znacznych wahań cen i uzupełnić zapisy pakietu mlecznego.

Ministrowie przyjęli także wnioski zawarte w sprawozdaniu Komisji Europejskiej z przeglądu systemu warzyw i owoców UE. W sprawozdaniu KE wykazano, że system działa prawidłowo. Komisja wspomniała również, że należy zachęcać do tworzenia i prowadzenia organizacji producentów (OP) takich jak spółdzielnie, gdyż pozwalają one rolnikom na uzyskanie wyższych przychodów ze sprzedaży ich produktów i dodanie wartości do nich. Ze sprawozdania wynika, że udział (wyrażony w wartości) warzyw i owoców sprzedawanych przez OP takie jak spółdzielnie znacznie wzrósł w okresie 2008-2010, po wprowadzeniu reformy w 2007 r., i wynosi 43,9%. Stanowi to dowód na prawidłowe funkcjonowanie systemu. Dlatego też należy go utrzymać i udoskonalić. Trzeba także zmniejszyć biurokrację i zwiększyć pewność prawa w zakresie zasad obejmujących OP.  OP potrzebują wiarygodnych i stabilnych ram polityk, by mogły stawić czoła nowym wyzwaniom.

Następnie ministrowie omówili wdrażanie nowej wspólnej polityki rolnej na szczeblu krajowym. W ramach nowej WPR przyznano dużo więcej elastyczności państwom członkowskim. Bardzo ważne jest, aby utrzymać wspólnotowy charakter WPR, gdzie to tylko możliwe, a także zagwarantować uproszczenie WPR i zmniejszenie biurokracji.