W III kwartale 2013 roku Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych przeprowadziła kontrole w zakresie jakości handlowej:przetworów z mięsa czerwonego (ze szczególnym uwzględnieniem wędzonek, pasztetów i konserw),przetworów rybnych (w tym ryb mrożonych i wędzonych), przetworów owocowych (w tym kompotów oraz przetworów owocowych w syropie i w zalewie),napojów spirytusowych (w tym przede wszystkim wódki),świeżych owoców i warzyw (w tym głównie jabłek, gruszek, truskawek, brzoskwiń i nektaryn oraz sałaty, pomidorów, papryki). Ponadto w zakresie znakowania kontrolą objęto takie artykuły jak: pieczywo, koncentraty spożywcze i lody.

 

 

Kontrole jakości handlowej pasteryzowanych przetworów owocowych w zalewie oraz znakowania lodów przeprowadzono po raz pierwszy.

Przeprowadzone kontrole miały na celu sprawdzenie, czy artykuły rolno-spożywcze spełniały wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. W trakcie kontroli sprawdzono trzy podstawowe elementy jakości handlowej, tj. cechy organoleptyczne (m.in. wygląd, smak i zapach, barwę, konsystencję), parametry fizykochemiczne (m.in. zawartość ekstraktu ogólnego, masę netto po odcieku, zawartość soli) oraz znakowanie produktów żywnościowych.

Zakres kontroli

Kontrole przeprowadzono w 614 podmiotach, w tym u:

• § 184 producentów przetworów z mięsa czerwonego,
• § 147 producentów pieczywa,
• § 132 podmiotów zajmujących się obrotem świeżymi owocami i warzywami,
• § 41 producentów przetworów rybnych,
• § 33 producentów lodów,
• § 30 producentów przetworów owocowych,

• § 29 producentów koncentratów spożywczych,
• § 18 producentów napojów spirytusowych.

Kontrolą objęto w zakresie:

1. cech organoleptycznych - 603 partie produktów, w tym:

•     428 partii przetworów z mięsa czerwonego,
•     93 partie przetworów owocowych,
•     82 partie przetworów rybnych;

2. parametrów fizykochemicznych - 603 partie produktów, w tym:

•     388 partii przetworów z mięsa czerwonego,
•     84 partie przetworów rybnych,
•     93 partie przetworów owocowych,
•     38 partii napojów spirytusowych;

3. znakowania - 2326 partii produktów, w tym:

•     911 partii świeżych owoców i warzyw,
•     466 partii przetworów z mięsa czerwonego,
•     466 partii pieczywa,
•     116 partii koncentratów spożywczych,
•     111 partii lodów,
•     100 partii przetworów rybnych,
•     94 partie przetworów owocowych,
•     62 partie napojów spirytusowych.

Ponadto w toku kontroli świeżych owoców i warzyw sprawdzono również ich jakość handlową w  zakresie pozostałych wymagań określonych w normach (tj. wymagań minimalnych, wymagań dotyczących dojrzałości, klasyfikacji, wielkości i prezentacji) oraz dokumentację towarzyszącą.

Wyniki kontroli

Jakość handlowa poszczególnych grup artykułów rolno-spożywczych kształtuje się następująco:

• W przypadku przetworów z mięsa czerwonego i przetworów rybnych nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie cech organoleptycznych. Zakwestionowano natomiast 2,1% skontrolowanych w tym zakresie partii pasteryzowanych przetworów owocowych w zalewie. Stwierdzone nieprawidłowości dotyczyły niezgodnego z deklaracją wyglądu (tj. obecności przebarwień na owocach oraz owoców nieodszypułkowanych).
• Mniejszy udział liczby partii o niezgodnych z deklaracją parametrach fizykochemicznych, stwierdzono w przypadku przetworów z mięsa czerwonego (o 8,6 p.p w porównaniu do wyników kontroli z I kwartału 2013 r.) i przetworów rybnych (o 0,1 p.p. w porównaniu do wyników kontroli z II kwartału 2013 r.). Stwierdzono natomiast wysoki odsetek nieprawidłowości w przypadku przetworów owocowych, tj. zakwestionowano niemal jedną trzecią partii poddanych kontroli.

Stwierdzone nieprawidłowości dotyczyły m.in.:

• zaniżenia masy netto owoców po odcieknięciu oraz zawartości ekstraktu ogólnego niezgodnej z deklaracją producenta– w przypadku przetworów owocowych,
• zawyżenia zawartości soli – w przypadku ryb wędzonych oraz zawyżonej zawartości glazury do 3,1 p.p. – w przypadku ryb mrożonych,
• obecności niedeklarowanych składników (np. surowców pochodzenia zwierzęcego, azotanów i azotynów oraz fosforanów) oraz zawyżonej zawartości wody i tłuszczu w stosunku do deklaracji producenta – w przypadku przetworów z mięsa czerwonego.

W odniesieniu do napojów spirytusowych nie stwierdzono nieprawidłowości w przedmiotowym zakresie.

Wystąpienie nieprawidłowości w zakresie cech organoleptycznych i parametrów fizykochemicznych może świadczyć o błędach popełnionych podczas procesu technologicznego, w tym stosowaniu surowca o niskiej jakości lub nieprzestrzeganiu receptur.

Udział partii nieprawidłowo oznakowanych zmniejszył się w przypadku:

•     koncentratów spożywczych - o 35,9 p.p. w porównaniu do wyników kontroli z I kwartału 2012 r.,
•     przetworów rybnych - o 13,8 p.p. w porównaniu do wyników kontroli z II kwartału 2013 r.,
•     przetworów z mięsa czerwonego - o 1,9 p.p. w porównaniu do wyników kontroli z I kwartału 2013 r.,
•     napojów spirytusowych - o 1,5 p.p. w porównaniu do wyników kontroli z IV kwartału 2009 r.),
•     pieczywa - o 1,0 p.p. w porównaniu do wyników kontroli z III kwartału 2012 r.

Stwierdzono natomiast wysoki odsetek nieprawidłowości w przypadku artykułów kontrolowanych po raz pierwszy, tj. zakwestionowano niemal jedną trzecią skontrolowanych partii przetworów owocowych oraz ponad jedną czwartą partii lodów poddanych kontroli.

Nieprawidłowości w zakresie znakowania

Charakterystyka środków spożywczych:

• nazwa i rodzaj, m.in. podanie jedynie nazwy fantazyjnej (np. „chleb krojony”) uniemożliwiającej konsumentowi rozpoznanie rodzaju wyrobu czy stosowanie nazwy sugerującej inny niż w rzeczywistości skład produktu (np. „lody czekoladowe” dla wyrobu zawierającego jedynie aromat);
• skład, m.in. brak w wykazie składników wszystkich surowców użytych do produkcji (w  tym składników alergennych) lub podanie w wykazie składników surowców, które nie były faktycznie stosowane, a także brak ilościowej zawartości składnika wymienionego w nazwie wyrobu i/lub istotnego dla scharakteryzowania produktu (np. „soi” w chlebie z soją, „mięsa” w przetworach mięsnych) lub podanie jego zawyżonej zawartości (np. deklaracja zawartości pestek słonecznika w chlebie mieszanym ze słonecznikiem na poziomie 30% zamiast 6%);
• metody wytwarzania, m.in. użycie określeń typu „tradycyjny”, „domowy”, „wiejski”, „chłopski” przy braku dokumentów potwierdzających tradycyjne metody wytwarzania oraz przy stosowaniu gotowych półproduktów i substancji dodatkowych, a także nie podanie informacji odnośnie zastosowanego procesu produkcyjnego (np. obróbki termicznej);
• pochodzenie, m.in. umieszczenie na opakowaniu informacji „Imported”, sugerującej, że wyrób jest importowany, podczas gdy faktycznie został wyprodukowany w Polsce.

Sugerowanie szczególnych właściwości m.in. przez umieszczenie na opakowaniach produktów, do których przepisy nie dopuszczają dodatku substancji konserwujących (np. przetworów owocowych w opakowaniach szklanych i puszkach) sformułowań typu „nie zawiera środków konserwujących”.

Nieprawidłowości dotyczące znakowania wynikają zarówno z nieznajomości przepisów, nieprawidłowej ich interpretacji, jak również z celowego działania producentów, którzy świadomie wprowadzają w błąd konsumenta poprzez zamieszczanie na opakowaniu nieprawdziwych informacji.

W odniesieniu do świeżych owoców i warzyw odnotowano spadek udziału partii zakwestionowanych w zakresie wymagań jakościowych (o 1,6 p.p.). Wzrósł natomiast odsetek partii z nieprawidłowościami w zakresie znakowania (o 2,5 p.p.). Kontrolowane partie kwestionowano najczęściej w związku z całkowitym brakiem oznakowania oraz brakiem informacji o kraju pochodzenia. W przypadku produktów objętych normami szczegółowymi kwestionowano ponadto brak informacji o klasie jakości oraz wielkości wprowadzanych do obrotu świeżych owoców i warzyw. Stwierdzane nieprawidłowości dotyczyły także umieszczania niepełnych informacji o produkcie w dokumentacji towarzyszącej.

Sankcje

W związku ze stwierdzonymi w trakcie kontroli nieprawidłowościami wojewódzcy inspektorzy JHARS:

wydali 142 decyzje administracyjne, w tym:

• 92 decyzje nakładające kary pieniężne na łączną kwotę 143,4 tys. zł,
• 37 decyzji nakazujących poddanie produktów zabiegom prawidłowego oznakowania,
• 12 decyzji zakazujących wprowadzenia do obrotu artykułów rolno-spożywczych,
• 1 decyzję nakazującą zniszczenie artykułu rolno-spożywczego o niewłaściwej jakości handlowej,
• przekazali 249 zaleceń pokontrolnych,
• nałożyli 200 grzywien w drodze mandatów karnych na łączną kwotę 42,3 tys. zł.

Źródło: IJHARS

Wojna handlowa to ostatnia rzecz, jakiej mogą chcieć strony zaangażowane w międzynarodowe interesy. Mimo, że uderza w biznes i negatywnie wpływa na gospodarkę, jest nie do uniknięcia, gdy zagrożone jest zdrowie konsumentów lub konkurencyjność. 21 stycznia komisja handlu międzynarodowego przedyskutuje regulacje, dzięki którym UE będzie wyposażona w lepsze środki antydumpingowe i antysubsydyjne. Co skłoniło Unię do ich wzmocnienia? Oto kilka najciekawszych konfliktów handlowych w historii Europy.

 

 

Zbyt tanie panele

W zeszłym roku Europa zadecydowała o nałożeniu środków antydumpingowych na sprowadzane z Chin panele solarne, sprzedawane po zaniżonej cenie. Chiny odpowiedziały groźbą wzrostu ceł na sprowadzane z Unii wina. W grudniu obie strony wypracowały konsensus, w ramach którego chińscy producenci paneli i ich podstawowych elementów, zgodzili się na ustalenie ceny minimalnej dla produktów przeznaczonych na rynek europejski.

Wojna o wołowinę

Niemal 20 lat toczył się inny europejski konflikt handlowy – tym razem z USA i Kanadą. Przyczyną była wołowina, w której znajdowały się hormony, mogące szkodzić zdrowiu konsumentów. Na blokadę napływu potencjalnie niebezpiecznego mięsa do Europy, nasi transatlantyccy partnerzy handlowi odpowiedzieli embargiem na sery, musztardę i czekoladę ze Starego Kontynentu (1999 r.!). Dopiero w 2012 r. udało się ostatecznie wypracować porozumienie i znieść blokadę, dzięki decyzji Parlamentu Europejskiego o zwiększeniu importu wolnej od hormonów wołowiny z USA i Kanady.

Nie dla kukurydzy GMO

Również w kwestii GMO, troska o zdrowie konsumentów była i jest zarzewiem sporów z USA. Europejczycy nie są przekonani do genetycznie modyfikowanej żywności, dając temu wyraz przeciągając decyzje o autoryzacji nowych gatunków w UE. Jeszcze w tym miesiącu, Parlament Europejski zablokował wprowadzenie do Europy jednej z odmian kukurydzy GMO, ze względu na obawy o jej wpływ na ekosystem (producent nie wykazał, że jest w pełni bezpieczna - red.).

Bananowy spór

Import bananów także był przyczyną poważnych zgrzytów ze Stanami Zjednoczonymi. Importowane przez UE owoce z dawnych kolonii w Afryce, na Karaibach oraz Pacyfiku, były wolne od cła, by pomóc tamtejszym gospodarkom wyjść na prostą. Z tym nie mogli pogodzić się eksporterzy z krajów Ameryki Łacińskiej, których produkty często sprzedawane były przez amerykańskie firmy. USA wniosła więc skargę do Światowej Organizacji Handlu (WTO) i nałożyła dodatkowe opłaty na sprowadzane z Europy sery i kaszmir. Po długich rozmowach, UE zgodziła się obniżyć koszty południowoamerykańskim producentom bananów, dając im szanse na zwiększenie eksportu.

Rosja naciska na kraje UE i Partnerstwo Wschodnie

W październiku 2013 r. posłowie potępili Rosję za próby nacisku handlowego na Litwę, sprawującą wówczas unijną prezydencję. Rosjanie nałożyli specjalne, dyskryminujące kontrole na wszystkie ciężarówki przewożące towar z Litwy oraz zagrozili embargiem na produkty mleczne, mięso i ryby. Niektórzy deputowani dopatrywali się w tych działaniach próby wykolejenia unijnej polityki zagranicznej i projektu nawiązania bliższych relacji z sąsiadami ze wschodu. Kilkukrotnie zdarzyło się również, że podobne formy nacisku Rosjanie wywierali na Mołdawii czy Ukrainie, by uniemożliwić im zbliżenie się do Wspólnoty.

 

10 milionów zł przekaże Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa współpracującym z nią bankom, na dopłaty do udzielanych w 2014 r. kredytów z częściową spłatą kapitału (linia kredytowa CSK). O takie kredyt rolnicy mogą ubiegać się w Banku Polskiej Spółdzielczości S.A. i SGB-Banku S.A., a także w zrzeszonych w nich Bankach Spółdzielczych oraz w Banku Gospodarki Żywnościowej S.A., ING Banku Śląskim S.A. oraz Banku PEKAO S.A. Natomiast 2,8 mln zł może przekazać ARiMR w I kwartale 2014 r. współpracujący z nią bankom na przyznanie tzw. kredytów klęskowych (linie kredytowe nKL01 i nKL02). Na udzielenie w całym 2014 r. takich kredytów banki mają 959 mln zł. O kredyt klęskowe rolnicy mogą ubiegać się w Banku Polskiej Spółdzielczości S.A. i SGB-Banku S.A., a także w zrzeszonych w nich Bankach Spółdzielczych oraz w Banku Gospodarki Żywnościowej S.A., ING Banku Śląskim S.A., Banku PEKAO S.A. oraz Banku BZ WBK S.A.

 

 

 

Pieniądze na kredyty z linii CSK jak i kredyty klęskowe będą dostępne od 23 stycznia 2014 r. na platformie internetowej "Obsługa limitów on-line". Dzięki temu  banki współpracujące z Agencją będą mogły szybciej uruchomić akcję kredytową dla rolników i sprawniej ją prowadzić.

Kredyty CSK, zostały po raz pierwszy wdrożone przez ARiMR pod koniec 2010 roku. Stały się one alternatywą dla już wcześniej wprowadzonych kredytów inwestycyjnych,  w wypadku których Agencja płaci za kredytobiorców część  należnego bankom  oprocentowania. Nowy rodzaj kredytów (CSK) polega na tym, że Agencja spłaca za rolnika część kapitału zaciągniętego kredytu, a nie należnego bankowi oprocentowania. Linia kredytowa CSK umożliwia Agencji spłatę za rolnika do 75 tysięcy złotych zaciągniętego kredytu, z tym że nie może to być więcej niż 35% całości otrzymanego kredytu. Tak obliczone wsparcie wypłacane jest w dwóch etapach. W pierwszym etapie  rolnik otrzymuje - 75% kwoty pomocy po zrealizowaniu inwestycji, a pozostałe 25% dostaje na koniec okresu kredytowania w celu ostatecznej spłaty kredytu. Kredyty CSK można zaciągać na okres od 5 do 10 lat.

Kredyty klęskowe mogą być udzielane, w zależności od rodzaju poniesionych strat, w ramach następujących dwóch linii kredytowych:

• nKL01 - kredyty inwestycyjne przeznaczone na wznowienie produkcji w gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej, w których wystąpiły szkody spowodowane przez suszę, grad, deszcz nawalny, ujemne skutki przezimowania, przymrozki wiosenne, powódź, huragan, piorun, obsunięcie się ziemi lub lawinę,
• nKL02 - kredyty obrotowe przeznaczone na wznowienie produkcji w gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej, w których wystąpiły szkody spowodowane przez suszę, grad, deszcz nawalny, ujemne skutki przezimowania, przymrozki wiosenne, powódź, huragan, piorun, obsunięcie się ziemi lub lawinę.

Wysokość oprocentowania kredytów klęskowych w bankach współpracujących z ARiMR jest uzależnione od tego czy rolnik posiada stosowne ubezpieczenia od skutków klęsk żywiołowych. Obecnie jeżeli rolnik zawarł takie ubezpieczenie w skali roku zapłaci jedynie 1,5% należnego bankowi oprocentowania. Natomiast jeżeli nie posiada takiego ubezpieczanie oprocentowanie, które będzie musiał opłacić wyniesie 2,8125%. Resztę należnego bankowi oprocentowania pokryje za niego ARiMR.

Więcej informacji na temat wymienionych kredytów można znaleźć w zakładce "Pomoc krajowa".

Źródło: ARiMR, DKS

W związku z pismem Zarządu KRIR z dnia 11 grudnia 2013 r., przy którym przekazano uchwałę Krajowej Rady Izb Rolniczych z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie przyjęcia stanowiska dotyczącego propozycji samorządu rolniczego odnośnie finansowania Programu rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 – 16 stycznia br. resort rolnictwa poinformował, że na płatności bezpośrednie przesunięto 25% środków z alokacji na rozwój obszarów wiejskich. Powyższa kwestia była uzgodniona z Ministrem Finansów. Zgodnie z przepisami unijnymi informacja o takim przesunięcia musiała być przekazana do Komisji Europejskiej do dnia 31 grudnia 2013 r.

 

 

 

Jednocześnie MRiRW informuje, że zgodnie z postanowieniami umowy partnerstwa, przyjętej przez Radę Ministrów w dniu 8 stycznia 2014 r., szacuje się, że w ramach polityki spójności może zostać przeznaczonych 5,2 mld euro na działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, w szczególności na:

• rozwój przedsiębiorczości i lepsze wykorzystanie kapitału ludzkiego, w tym reorientację zawodową rolników;
• rewitalizację społeczną i infrastrukturalną
• infrastrukturę wodno-kanalizacyjną i przeciwpowodziową.

W trakcie XI Posiedzenia KRIR, które miało miejsce 4 grudnia 2013 r. Członkowie Krajowej Rady Izb Rolniczych przyjęli stanowisko, że możliwe przesunięcia przez Rząd 25% środków z II do I filaru WPR powinno być uwarunkowane  maksymalnym dofinansowaniem z budżetu państwa, w takiej wysokości, aby łącznie środki na II filar nie były mniejsze niż  14,5 mld euro oraz, aby  4,5 mld euro wydzielonych środków z Polityki Spójności, pokryło działania finansowane w latach 2007-2013 z PROW.

17 stycznia br. Prezes ARiMR Andrzej Gross, podał do publicznej wiadomości listę określającą kolejność przysługiwania pomocy rolnikom, którzy od 30 października do 12 grudnia 2013 r. złożyli wnioski o przyznanie wsparcia w ramach działania "Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych oraz wprowadzenie odpowiednich działań zapobiegawczych" finansowanego ze środków PROW 2007-2013. Kolejność przysługiwania pomocy została ustalona na podstawie danych zawartych w złożonych wnioskach, dotyczących wysokości szkód w gospodarstwach oraz kwot wsparcia o jakie ubiegają się rolnicy.